خاکی ها | سنگری که خالی نخواهد ماند

فرار از جمع

آفت دوستی های امروزی ست/.

زاده ی گناه

و

گناه

زاده ی تنهایی ست!

وقتی

تو کتاب ها را در سرت جا به جا می کنی

و من در کیف چرمی ام!

پ.ن:

ای وای از عالم بی عمل!

جلوه ی معشوق می شود/!

پ.ن:

علی وجه الله!

بی محلی نصیبم شد...

پ.ن:

بسم تعالی

پارسال همچین روزهایی بود که یهو شور حسینی برمون داشت و مزاحم و مجاور امام رضا شدیم ، یادش بخیر ، به قول طرف: آخی... / حالا می خوام یکم از احوالات اون روزها بگم البته به روایت تصویر و یکمی هم قلم!/ بیاین ادامه مطلب/ فعلا یاعلی!

عزیزم اینجاست که تورا حس میکنم باز

بگذار همه جا را با چشمانم ثبت کنم...

پ.ن:

جمله از وبلاگ "تسنیم"

هدیه ی جمله ، "یک قرائت زیارت عاشورا" از طرف بنده/.

همان موریانه ای ست

که از درون

متلاشی ات می کند/.

ببخشید اگر

این محبت هایت را

پس می زنم!

حکایت من

حکایت همان بیمار دیابت ی ست

که شیرینی تعارفش می کنند

دوست دارد بخورد اما...

پ.ن:

محبت هایت را دیابتی کن / این روزها بدجور / به شیرینی حساس شده ام!

کار را به جایی رساند

که باور نمی کرد

محبت دوستان را...

که سر بازارت آورده ام

روزی قلبی بود

که برای تو می تپید!

دلبسته ی دنیا می کنی...

عشق های دیگرت را

به رخ رفیقت نکش!

که این از فحش هم بدتر است!!!

فروختن رابطه هاست

بخاطر یک دلبستگی

یا

یک رابطه...